وبلاگ های من

حجم کمتر از v2 باعث میشود مقدار کاهش در بهره فرکانس های بالا ،کاهش یابد. فروش سمعک اتیکن همتنطور که قبلا ذکر شد ،کاهش در بهره فرکانس های بالا برای بیمارانی با کم شنوایی شدید تا عمیق،مطلوب است.

قالب اسکلتون(شکل 2-19B)قالب اسکلتون مشابه قالب شل است.با این تفاوت که مرکز بخش کونکا جهت انسداد کمتر و راحتی بیشتر برداشته شده است.

قالب semi-skeleton(شکل 2-19 C) هم مشابه قالب اسکلتون است.فقط بخش بالایی رینگ کونکا برداشته شده است.این قالب برای بیمارانی مناسب است که مهارت های دستی ضعیفی دارند یا ساختار گوششان سخت تر است.

-قالب کانال برای کم شنوایی های ملایم تا متوسط کاربرد دارد.برای جاگذاری راحت است اما نگهداری آن سخت تر است و ممکن است مشکلاتی در ارتباط با فیدبک داشته باشد(شکل 2-19 D).این قالب به صورت canal-lock نیز موجود میباشد(شکل 2-19 E)

-قالب شل)شکل 2-19 F) کاملا کونکا را پر میکند و میتواند دارای بخش هلیکس نیز باشد.با اضافه کردن بخش هلیکس احتمال فیدبک کاهش می یابد اما از طرف دیگر ممکن است در ناحیه هلیکس بیمار ایجاد ناراحتی کند.این قالب برای سمعک های با بهره بالا استفاده می شود.

-در قالب half-shell یاcanal-shell(شکل 2-19 G) تمام ناحیه هلیکس برداشته میشود و قالب نیمه تحتانی کونکا را میپوشاند.این قالب برای بیمارانی که مهارت های دستی پایین دارند استفاده میشود.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9%d9%86/

انتخاب دیگر برای قالب قابل عرضه ،قالب BTE عمومی ER-13 است خرید سمعک اتیکن که با disposable foam eartipes های کوچک،متوسط و بزرگ وno.13 یا 3mm CFA elbows تحویل داده میشود.

فهرست طراحی قالب که توسط NAEL ترتیب داده شده است:قالب استاندارد یا رسیور (شکل 2-19 A):قالبی است که برای سمعک های جیبی و پشت گوشی استفاده میشود.این قالب معمولا با یک رینگ فلزی سفارش داده میشود که عرض آن هریک از¼-or 1/16-inch است.در سمعک های جیبی، رسیور خارجی در این رینگ فلزی قرار میگیرد.برای سمعک های پشت گوشی،یک تکمه پلاستیکی که به شلنگ متصل است در داخل رینگ قرار میگیرد.این تکمه پلاستیکی متصل به لوله میتواند در اندازه های مختلف سفارش داده شود.

پیشنهاد دیگر،قالب استاندارد با هوک سیمی برای مواردی است که لاله غضروف کمی دارد (مثلا در بچه ها).این نوع،وزن رسیور و قالب را در محلش حفظ میکند.برای قالب های استاندارد ،ابعاد سوراخ 18 در 3mm یک پاسخ فرکانسی مسطح را تا فرکانس 3400hz ایجاد میکند.وقتی طول سوراخ طویلتر میشود و قطر باریکتر میشود ،کاهشی در منحنی فرکانس های بالا ایجاد میگردد.در حقیقت ،یک سوراخ طویل برای بیمارانی با کم شنوایی شدید ،بهتر است.زیرا کاهش در محدوده پاسخ فرکانس های بالا ،احتمال فیدبک را کمتر میکند.به علاوه مزایای تقویت فرکانس های بالا در بیمارانی با کم شنوایی عمیق در فرکانس های بالا مورد سؤال است.لیبارگر گزارش داد که قالب های استاندارد شامل یک رینگ میتوانند بهره را در فرکانس های بالاتر از 2800hz به مقدار 8-10db بکاهند و بهره را در حدود 4db در فرکانس 1khz افزایش دهند که این افزایش به الحاق تیوب no.13 به نوک قالب بستگی دارد.مقدار کاهش در فرکانس های بالا به حجم حفره در جلوی رسیور بستگی دارد که لیبارگر آن را به عنوان v2 مشخص کرده است.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9%d9%86/

این واقعیت که یادگیری زبان قابل مهار شدن نمی باشد قیمت سمعک یک نمود دیگر از ماهیت بیولوژیکی زبان می باشد. اگر زبان بیش از این به تجربیات زبانی نوع خاص کودک وابسته می بود، می بایست تفاوت بیشتری بین سرعت و کیفیت یادگیری زبان وجود می داشت. در واقع، انسان ها صرفنظر از نوع فرهنگ و شرایط اجتماعی که در آن رشد یافته اند، در طی دوره های سنی مشابه، با سرعت یکسانی زبان را کسب می کنند. کودکان در هرجای دنیا زبان را بر اساس یک الگوی رشدی مشابه یاد می گیرند.

کودکان رشد یافته در شرایط اقتصادی نامطلوب، با والدین سهل انگار، در نهایت قادر به کسب زبان غنی انسانی مشابه کودکان مرفه با خانواده پیگیر، خواهند شد.

بیولوژیک بودن پروسه کسب زبان حتی منجر به شکل گیری یک زبان جدید هم می گردد. به طور مثال در یک جامعه ناشنوا در نیکاراگوئه، زبان اشاره بر اساس محصول مکانیزم یادگیری زبان شکل گرفت. در اواخر دهه 1970، زمانی که برای نخستین بار مدارس مربوط به آموزش کودکان ناشنوا در نیکاراگوئه افتتاح گردید، جامعه ناشنوایان هیچ کونه سیستم اشاره ای سیستماتیک برای ارتباط نداشتند، بلکه تنها یکسری نشانه های ساختگی داشتند که کاملا از یک فرد به فرد دیگر متفاوت بود. بعد از قرارگیری در مدرسه و تعامل نظام مند با دیگر کودکان، کودکان ناشنوا یک سیستم اشاره ای نظام مند برای ارتباط را کسب نمودند. و بدنبال استفاده مداوم از آن در محیط مدرسه و خارج ازآن، سیستم ارتباطی آن ها تبدیل به یک زبان اشاره ابتدایی با ویژگی های سیستماتیک گردید. زبان مذکور در حال حاضر بیش از 800 استفاده کننده دارد و حتی جوان

منبع:

https://tehransafir.com/%d9%82%db%8c%d9%85%d8%aa-%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9/

مطالعه موردی بر روی دو برادر، گلن و جیم، دو برادر شنوا از والدین ناشنوا، تایید کننده قیمت سمعک زیمنس همین واقعیت بود (Sach Bard, Johnson 1981). این دو برادر بسیار مطلوب مورد مراقبت قرار گرفتند و هیچ گونه محرومیت عاطفی نداشتند اما تجربه آن ها از زبان گفتاری بسیار محدود و فقط در حد تماشای تلویزیون بود. در زمان بررسی آن ها، جیم (18 ماهه)، صحبت نمی کرد و گلن (3 سال و 9 ماهه)، قادر به استفاده از کلمات بود اما مورفولوژی و ساختار جمله ای که تولید می کرد بسیار خارج قاعده بود. آسیب شناسان گفتار و زبان مرتب آن ها را در منزل ویزیت می نمودند و با آن ها مکالمه می نمودند. آن ها خیلی در پی آموزش الگوی زبانی خاص به آن ها نبودند بلکه بیشتر بدنبال تعامل زبانی با آن ها بودند. در طی 6 ماه، زبان گلن کاملا متناسب با سن او گردید و جیم زبان نرمال فراگرفت. در زمان آخرین ارزیابی، گلن، یک کودک مدرسه روی حراف که در ردیف بهترین قاریان کلاس بود قرار گرفت.

داستان گلن و جیم، نشان دهنده اهمیت ورودی تعاملی در کودکان در طی سال های یادگیری زبان زبان می باشد. و نشان دهنده این است که هیچ آموزش خاصی در این زمینه نیاز نمی باشد. در فصل 4، اهمیت والدین و اطرافیان کودک در پروسه کسب زبان بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-%d8%b3%db%8c%da%af%d9%86%db%8c%d8%a7-%d8%a2%d9%84%d9%85%d8%a7%d9%86/

تمامی زبان ها یکسان می باشد. به طور مثال، در آواشناسی، سمعک زیمنس هوشمند قوانین مرتبط با ساخت سیلاب بین تمامی زبان ها یکسان می باشد، اگرچه برخی زبان ها یکسری محدودیت هایی در این زمینه دارند که دیگر زبان ها ندارند، مثلا زبان اسپانیایی و ژاپنی.

زبان صحبتی در جوامع مدرن از نظر غنی بودن و پیچیدگی، مشابه جوامع صنعتی و مدرن می باشد و همگی منطبق بر قوانین زبان شناختی جهانی می باشند.

قانون سوم لنه برگ بیان میکند که چگونه سیستم های بیولوژیکال شامل پروسه های هستند که در حین بلوغ فرد به صورت خودکار متمایز می شوند

زبان نیاز به فکر کردن ندارد و اکتسابش مهار شدنی نیست و اکتسا ب زبان یک پروسه ناخود اگاه است مانند دیگر پروسه های بیولوژیکی هم چون راه رفتن. هر انسان هنجاری که زبان را در نوزادی تجربه کرده باشد، آن را فرا می گیرد و شکست در آن نشان دهنده برخی انواع پاتولوژی ها می باشد. برخلاف آنچه بسیاری از والدین تصور می نمایند، زبان قابل آموزش دادن به کودک نمی باشد.

این واقعیت که کودکان نیاز به شنیدن زبان دارند تا بتوانند آن را فراگیرند به معنای این نیست که یادگیری صحبت کردن نیاز به آموزش خاص دارد. اما این واقعیت را باید مد نظر قرار داد که کودکان باید زبان اجتماعی و تعاملی را تجربه نمایند تا بتوانند به فراگیری زبان دست یابند.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-%d8%b3%db%8c%da%af%d9%86%db%8c%d8%a7-%d8%a2%d9%84%d9%85%d8%a7%d9%86/

عروض یکی از جنبه های زبان است که توسط جزء فونولوژیک کنترل می شود خرید سمعک اتیکن و تقریبا می توان آن را به منزله ریتم و زیر و بمی صدای گفتاری در نظر گرفت. زبان اشاره و زبان گفتاری از جنبه عروض مشابهت دارند به طوری هر دوی آنها قواعدی دارند تا ویژگی های عروضی معمول، مانند قرار دادن مکث در جمله یا گروه بندی کلمات به شکل عبارات آهنگین، را تحت تاثیر قرار دهند. قواعد عروضی روی واحد هایی مانند هجا، کلمات عروضی و عبارات عروضی اِعمال می شوند. از آنجایی که این واحدها در طول زمان می توانند به بیش از یک قسمت (segment) گسترش یابند به آنها suprasegmental گفته می شود.

زبان ها بر اساس گرایش های ریتمیک شان به گروه هایی طبقه بندی شده اند. زبان هایی مثل انگلیسی و هلندی عموما تحت عنوان زبان های stress-timed توصیف می شوند، زیرا هجاهای دارای تکیه نقش مهمی در سازماندهی ریتم در یک عبارت دارند. زبان هایی مانند فرانسوی، اسپانیایی و ایتالیایی تحت عنوان زبان های syllable-timed توصیف می شوند و زبان هایی مانند ژاپنی mora-timed هستند (mora یکی از واحد های وزن عروضی است. از هجاها، واکه ها و همخوان های موجود در قافیه ی هجاکوجکتر است، هسته و coda ی آن mora را تشکیل می دهند). ایده اصلی پشت این طبقه بندی این است که زبان ها دارای ریتم همزمان (isochronous) هستند: مقدار زمانی که از یک تکیه تا تکیه بعدی صرف می شود منظم خواهد بود، تکیه تا تکیه (در انگلیسی)، هجا تا هجا (در اسپانیایی) یا mora تا mora در ژاپنی.

تمایز بین این طبقه بندیِ ریتمیک خیلی ملموس و روشن نیست. به عنوان مثال برخی زبان ها مانند برزیلی ویژگی های زبان های stress-timed و syllable-timed را با هم دارند. همچنین ممکن است تفاوت بین این طبقه بندی های ریتمیک ناشی از تفاوت در محدودیت های ساختار هجا باشد: زبان های stress-timed می توانند ریتم های پیچیده را تحمل کنند؛ زبان های syllable-timed و mora-timed ریتم های ساده تری دارند. به علاوه، زبان های stress-timed تمایل دارند تا واکه های موجود در هجای فاقد تکیه را به واکه های مرکزی تر تبدیل کنند؛ به این فرآیند vowel reduction می گویند. مثلا در زبان انگلیسی بسیاری از هجاهای فاقد تکیه حاوی واکه [ə] هستند. تلفظ واکه ای که زیرش خط کشیده شده را در این دو کلمه مقایسه کنید: harmonic و harmony، که به ترتیب به شکل [ɑ] و [ə] تلفظ می شوند. این فرآیند vowel reduction در زبان های syllable-timed و mora-timed کمیاب است.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9%d9%86/

زبان ها هجاهایی دارند که دارای واکه است، هجاهایی دارند که شامل یک همخوان است خرید سمعک اینترتون که بعد از واکه می آید. در عین حال محدودیت های فونتیکی بسیاری وجود دارند که ویژه یک زبان بخصوص هستند. زبانی مانند انگلیسی تقریبا به هر نوع همخوانی اجازه می دهد که در مکان coda بیاید. در مقابل زبان هایی مثل اسپانیایی و ژاپنی در مورد سیلاب پایانی قواعد سفت و سختی دارند.

یک زبان ممکن است واژه ای را از دیگری به عاریه بگیرد. به این معنی که واژه ای از یک زبان در اندوخته واژگانی زبان دیگری نیز وجود داشته باشد. وقتی چنین اتفاقی بیافتد، ممکن است آن واژه دچار تغییراتی شود تا با محدودیت های فونتیکی زبان قرض گیرنده مطابق شود. مثلا در ژاپنی واج /s/ در انتهای کلمه نمیتواند قرار گیرد. کلمه bus که از انگلیسی وارد ژاپنی شده به صورت [basu] تلفظ می شود. به این ترتیب یک کلمه دو هجایی ساخته شده که واج /s/ به جای واج انتهاییِ هجا، تبدیل به واج آغازین هجا شده است.

در انگلیسی لغات بسیاری وجود دارند که با /bl/ (blight), /pl/ (plight), /kl/ (class) و /gl/ (glass) شروع می شوند ولی هیچ لغتی وجو ندارد که با */dl/ یا */tl/ شروع شود. این توالی های غیر گرامری در آغازین سیلاب با محدودیت های فونتیکی زبان انگلیسی تداخل پیدا می کنند. لغاتی که در یک زبان اتفاق نمی افتند اما در چهارچوب محدودیت های فونتیکی آن زبان قرار می گیرند را possible non-words می نامند. بنابراین واژه ساختگی مانند blick در انگلیسی یک possible non-word است در حالی که واژه ساختگی مانند *tlick در انگلیسی یک impossible non-word است. افراد می توانند قضاوت کنند که کدام کلمات در زبان آنها ممکن یا غیرممکن هستند زیرا آنها از محدودیت های فونتیکی زبان خود به طور ضمنی آگاهی دارند و تشخیص می دهند چه زمانی این محدودیت ها مورد تعدی قرار گرفته است. آگاهی از محدودیت های فونتیکی همچنین بر سیستم بازیابی لغوی تاثیر می گذارد. اگر شما یک وازه غیرممکن را بشنوید، پردازنده واژگانی شما حتی برای یافتن آن واژه در ذهنتان تلاشی نخواهد کرد. شواهدی وجود دارند که واژه های ممکن و ناممکن مسیر های عصبی جداگانه ای را مغز فعال می کنند.

منبع:https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%db%8c%d9%86%d8%aa%d8%b1%d8%aa%d9%88%d9%86/

یک عملکرد مهم جزء آواشناسی گرامر این است که کمک می کند سمعک هوشمند تا جزئیات فونتیک قابل پیش بینی به بازنمایی های واجی برسیم. یک راه برای درک نحوه عملکرد قواعد آواشناسی این است که آواشناسی را به منزله قرار دادن کلمات در معرض مجموعه ای از قوانین در نظر بگیریم که توالی های واجی (خلاصه و فاقد جزئیات) را به فرمی تبدیل می کند که پر است از جزئیات لازم برای تشخیص نحوه تولید گفتار. به عنوان مثال، یک یک قانون فونولوژیک در زبان انگلیسی مستلزم دمیدگی واج /p/ در ابتدای سیلابِ دارای تکیه است. بر طبق این قانون، واج های /p/ در کلمه apart و important با دمیدگی تولید می شود ولی در apple و spin. خیر. به این ترتیب دیدگاهی پیدا می کنیم که چه مواردی احتمالا از نظر گرامری (جنبه آواشناسی) صحیح نمی باشد و بر خلاف این قواعد است: بنابراین *[^|æpʰəl] از نظر گرامری صحیح نیست؛ /p/ وقتی که در سیلاب فاقد تکیه قرار گیرد نباید دمیده تلفظ شود. نماد [ ^| ] در فونتیک نشان دهنده هجای دارای تکیه است، علامت [ə] "schwa" نامیده می شود و وجود واکه در سیلاب بدون تکیه را نشان می دهد. عدم صحت گرامری با علامت * در ابتدای عبارت مشخص می شود.

در انگلیسی جزئیات فونتیک بسیاری وجود دارند که قابل پیش بینی هستند و بنابراین توسط قواعد آوایی کنترل می شوند. مثلا /t/ و /d/ در بسیاری از لغت ها شبیه هم تلفظ می شوند مانند writing و riding ، یا matter و madder. همه این لغت ها در انگلیسی آمریکایی همراه با یک [ɾ] ضربه ای تولید می شوند. قانونی که در آمریکایی تعیین می کند چه زمانی باید از [ɾ] ضربه ای استفاده شود شامل جزئیات بیشتری است: /t/ و /d/ هنگامی به صورت [ɾ] ضربه ای تولید می شوند که در بین دو واکه و همچنین در آغاز یک هجای فاقد تکیه قرار داشته باشند.

تمام جزئیات تلفظی که جزئی از الگوی فونولوژک زبان و بنابراین قابل پیش بینی هستند، توسط قواعد آواشناسی زبان توصیف می شوند. یکی دیگر از نقش های جزء فونولوژیک ترسیم محدودیت هایی است که در یک زبان چه توالی از واج ها امکان قرارگیری در کنار هم را دارند. به این ها محدودیت های Phonotactic زبان گفته می شود. محدودیت های Phonotactic برای تولید هجاهای مختلف در یک زبان قوانین و خطوطی ترسیم می کنند. یک هجا شامل گروهی از صداها است که باید شامل یک هسته (معمولا یک واکه) بوده و می تواند یک آغازه (یک یا تعداد بیشتری همخوان آغازین) و یک coda (یک یا تعداد بیشتری همخوان انتهایی) داشته باشد. هسته و coda در کنار یکدیگر قافیه ی هجا را می سازند. در شکل 2.3 ساختار هجا به شکل نمودار نشان داده شده است.

منبع:

https://www.isna.ir/news/98122821764/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF-%D9%88-%D8%AA%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%B2-%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85

همه ی سیستم های آزمایشی استفاده می کنند سمعک هوشمند از دو مرحله ای مشابه آنچه که در کاشت حلزون مورد استفاده قرار می گیرد.کویل خارجی یک میدان مغناطیسی یا پرتوهای الکترومغناطیسی را منتقل می کند که بوسیله ی کویل کاشته شده یا آنتن حس می گردد.سیگنال بوسیله ی کویل حسگر کاشته شدهريا،افزایش می یابد که با عمل کاشت،سیم کشی به ترانسفورماتور پیزوالکتریک یا کویل تحریک شده،صورت می گیرد.بعضی سیستم ها بطور مستقیم سیگنال را منتقل می کند:کویل خارجی یک میدان مغناطیسی را پدید می آورد که بطور مستقیم آهنربای کاشته شده را تحریک می کند.
نسبت به هر دو سمعک انتقال هوایی وانتقال استخوانی،انتظار می رود که سمعک های تمام کاشته شده فوائدی نسبت به مرئی بودن،آسودگی،فیدبک،انسداد و احتمالا کیفیت سیگنال داشته باشند.بهرحال هنوز در مراحل آزمایشی و کارهای بالینی قرار دارد. چاسین(1997)بررسی گسترده ای در مورد سمعک های باها و کاشت گوش میانی انجام داد.

سمعک های موجود در خانواده کراس،حتی در بسیاری از بیماران مبتلا به افت شنوایی که فیتینگ کراس برای آن ها ممکن است مفید باشد،بطور وسیع استفاده نمی شوند.پیشرفت های سریع تکنولوژی ممکن است بر این وضعیت در آینده نزدیک اثر بگذارند و ممکن است بعضی ادغام ها وترکیبات تقویت کراس،با دیگر ایده های پردازش سیگنال،تصور شود.
برای مثال، زمانی که اتصال بی سیم کوچک دو جهتی که بین دو گوش اتصال برقرار می کند،بطور وسیع در دسترس باشند،محتمل خواهد بود که صدای ارائه شده به هر گوش تا میل به ترکیبصدای افزایش یافته بوسیله ی میکروفون روی هر طرف سر بدون ناراحتی از وجود کابل ها،پیدا کند.همچین ترکیبی می تواند محدوده ای از اضافه ی خطی صدا همانطور که در فیتینگ بای کراس است،برای پردازش که بطور انطباقی،نویز و علایم و دوباره جاگذاری را برای جهت یابی کاهش می دهد،همانطور که در پردازش اصالت مجازی،انجام می شود.
سرانجام،اگر چه سمعک های کاشته شده تقریبا در این بخش بصورت شایع بعنوان جایگزین سمعک های انتقال استخوانی ارائه شده است،ممکن است درخواست و جنبه ی وسیع تری را اثبات کنند.اگر شیوه های کاشت میکروفون و عمر طولانی مدت باتری می بتواند توسعه یابد،پتانسیل وتوانایی های این ها خیلی بیشتر خواهد شد،آنطور که سمعک هیچگونه اجزای خارجی موردنیاز مراقبت دائمی روزانه و توجه نداشته باشد.

منبع:

https://donya-e-eqtesad.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%88%D8%A8-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%DB%8C-96/3635738-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%85%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%86%D8%A7%D9%85%D8%B1%D8%A6%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF

کویل که آهنربا را تحریک می کند می تواند سمعک هوشمند خارج گوش در یک بدنه سمعک یا شل سفارشی ویا در حفره گوش میانی می باشد.یک نوع متفاوت از مبدل های الکترومغناطیسی ،بر اساس همان قاعده کلی انتقال دهنده استخوانی کار می کند.در مبدل های با ماهیت شناوری و کویل نسبت به اهنربا،به سندانی متصل شده است.آهنربا بصورت شل مانند در داخل کویل معلق می شود.هنگامی که میدان مغناطیسی نوسان دار،اهنربا را مرتعش می کند، آهنربای داخلی،حرکت آن را مهار می کند.در نتیجه،نیروهای داخلی تعبیه شده بر روی کویل و پوشش مبدل ها ،باعث می شوند که آنها را حرکت دهند و بنابراین ارتعاشات را به سندانی منتقل می کند.
میکروفون های سمعک کاشته شده یا کاشت جزئی،می تواند که خارج از پوست باشد:فقط زیرپوست جاگذاری می شود،همچون داخل دیواره خلفی کانال گوش یا بصورت بالقوه داخل حفره گوش میانی.مشکل اصلی، برطرف کردن تضعیف بدست آمده بوسیله ی پوست و در نتیجه افزایش سطح نویز داخلی سمعک است که هردو بوسیله ی نویز داخلی سمعک و احساس نویزهای داخلی بدن رخ می دهد.
مشکل دوم، به علت میل به نگهداری زنجیره استخوانچه ای سالم در بدنه سمعک کاشته شده است که باعث قطع استفاده از آن می شود.زنجیره ی استخوانچه ای سالم ایجاب می کند که اگر خروجی مبدل به زنجیره ی استخوانچه ای بپیوندد،حتی برای بهره های خیلی پایین،یا میکروفون این توانایی را نخواهد داشت و یا نوسان فیدبک رخ می دهد.متاسفانه به دلیل آنکه پرده تمپان بطور کامل برای تبدیل ارتعاشات انتقال هوایی به ارتعاشات مکانیکی قرار گرفته که بوسیله ی یک حسگر مناسب می تواند که نمایان شود.

باتری ها ممکن است که در یک بخش خارجی قرار داده شوند و یا کاشته شوند.اگر باتری ها کاشته شوند،یک یک عمل جراحی کوچک برای تعویض باتری ها،هر3تا5ماه،مورد نیاز است.
اگر باتری و میکروفون کاشته نشود،در بعضی مسیرها سیگنال برای مرتعش کردن مبدل مجبور است که از سیستم خارجی،انتقال یابد.

منبع:

https://www.isna.ir/news/98122821764/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%85%D9%86%D8%AF-%D9%88-%D8%AA%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%B2-%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%85